The Limiñanas, 30 november 2025, Doornroosje, Nijmegen
De tweede muzikale avond van dit weekend alweer. Deze keer met Jildou, die altijd valt voor Franse teksten. En de Limiñanas komen uit Frankrijk en zingen vaak Frans. Dus… Nou kenden we ze vooral van het heel erg dansbare album De Pelicula, met dance-producer Laurent Garnier. Dat slikt wel redelijk lekker weg. De avond verliep wel iets anders dan de verwachting was, maar dat bleek helemaal niet erg.
Want the Limiñanas is eigenlijk vooral een psychedelische rockband, geformeerd rond het echtpaar Limiñana. Op het podium stond een zes-koppige band met de imposante Lionel Limiñana op gitaar en zijn roodharige echtgenote Marie op toetsen en (rudimentaire) drums als kern. Daarbij nog twee andere gitaristen (waarvan een wel van een showtje hield), een toetsenist, een bassiste. Die drie gitaristen maken samen echt een muur van geluid, maar dan wel zowel heel hard en vol, als heel goed afgestemd. Met heel veel jaren ’60 fuzz! De nummers variëren van soms haast ouderwets aandoende rudimentaire rocksongs, maar vaker breed uitgesponnen, tot wel meer dan 10 minuten durende drone-achtige songs die maar door blijven beuken en waaruit dan toch een soort melodie ontspringt. Ondersteund door schitterende en even psychedelische graphics en een heftig pulserende lichtshow. Dat klinkt zwaar op de maag, maar dat is dus gewoon echt keigoed! Het is een totaalbeleving waar je helemaal in opgezogen wordt. Binnen die orkaan van geluid hoor je de gitaarsolo’s relatief ver weg, maar ze zorgen voor een heel apart effect. Ik moest zelfs af en toe aan de Jesus and Mary Chain denken. Maar dit was dansbaarder en lekkerder.
Een wat zwaardere avond dan we verwacht hadden dus, maar een allerminst tegenvallende, dit was wat mij betreft zelfs een van de betere concerten van het afgelopen jaar!